Είχα αρκετές μέρες να γράψω, αλλά σας έφτιαχνα κάτι καλό!
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να μαγειρέψει κανείς, αλλά νομίζω ότι ένας από τους καλύτερους είναι ο πιο παλιός. Έχετε δοκιμάσει την πήλινη γάστρα; Αν ναι, τότε γνωρίζετε το βασικό της πλεονέκτημα: δεν χρειάζεται νερό. Κρατώντας τη σκεπασμένη με το καπάκι, επιτρέπουμε στο φαγητό να μαγειρευτεί με τα δικά του υγρά και να αναδείξει τη δική του γεύση, χωρίς να την αλλοιώσουμε με νερό.
Είναι αλήθεια ότι όσοι χρησιμοποιούν γάστρα έχουν συνηθίσει να μαγειρεύουν εκεί κρέας. Σας προτείνω, όμως, να τη δοκιμάσετε ετοιμάζοντας κάτι νόστιμο που θα συνοδεύσει το πιλάφι σας: μανιτάρια pleurotus.
Δύο παρατηρήσεις προτού σας δώσω τη συνταγή:
Πρώτον, σε αντίθεση με τα άσπρα, στρογγυλά μανιτάρια (που χρησιμοποιώ ωμά στη σαλάτα), τα pleurotus πρέπει να μαγειρευτούν ή να ψηθούν. Αν τα δοκιμάσετε ωμά, θα τα βρείτε σκληρά επειδή έχουν πολλές ίνες. Επιπλέον δεν έχουν ωραία γεύση.
Δεύτερον, στη συνταγή μου χρησιμοποιώ ντομάτα που έχω βράσει, συμπυκνώσει και κατόπιν φυλάξει σε βάζα ήδη από το καλοκαίρι. Αν δεν μπορείτε να έχετε φρέσκια ντομάτα, αντικαταστήστε την με κονσέρβα από ψιλοκομμένα ντοματάκια.
Υλικά:
Μισό κιλό μανιτάρια pleurotus
Μία κονσέρβα ψιλοκομμένο ντοματάκι (ή ένα ποτήρι φρέσκια ντομάτα, συμπυκνωμένη)
1/3 φλιτζάνι ελαιόλαδο
Δύο μέτρια κρεμμύδια κομμένα σε λεπτές φέτες
Δύο φύλλα δάφνης
Δεντρολίβανο
Αλάτι
Κάρυ
Πάπρικα
Κύμινο
Εκτέλεση:
Πλένουμε καλά τα μανιτάρια και τα πιέζουμε λίγο ώστε να φύγει το νερό. Κατόπιν τα κόβουμε κατά προτίμηση με το χέρι. Τοποθετούμε τα μανιτάρια σε λεκάνη και τα ανακατεύουμε με τα υπόλοιπα υλικά εκτός από το λάδι. Βάζουμε το μείγμα στη γάστρα, το περιχύνουμε με ελαιόλαδο και το ψήνουμε στον φούρνο στους 200 βαθμούς επί μία περίπου ώρα.
Μετά από μισή ώρα δεν πρέπει να ξεχάσουμε να ανοίξουμε το καπάκι και να ανακατέψουμε το φαγητό. Προτού σβήσετε τον φούρνο, τρυπήστε τα κοτσάνια με πιρούνι, για να βεβαιωθείτε ότι έχουν ψηθεί καλά.
Προτείνω να το συνοδεύσετε με πιλάφι, ενώ είναι ακόμη ζεστό. Αν σας αρέσει, ρίξτε από πάνω τριμμένο τυρί.
Εγώ θα σας κερνούσα επίσης ένα ποτήρι ροζέ κρασί από το κτήμα του πατέρα μου...
Καλή σας όρεξη.
